سیستم های تهویه مطبوع ساختمانی، سیستم هایی هستند که برای تهویه و کنترل دما، رطوبت و کیفیت هوا در ساختمان ها استفاده میشوند. این سیستم ها از طریق تأمین هوای تازه، تصفیه هوا، تهویه و خنک کردن یا گرم کردن هوا، اطمینان میدهند که هوای درون ساختمان به طور مداوم تمیز، مرطوب و در دمای مطلوب باشد. سیستم های تهویه مطبوع ساختمانی معمولاً شامل چندین قسمت مختلف است. قسمت اول، تامین هوای تازه است که از طریق فیلترها و سیستم های تصفیه، هوای تازه را از خارج ساختمان به داخل منتقل میکند. سپس، هوا به وسیله فن ها یا پمپ ها به سیستم تهویه منتقل میشود. قسمت دیگر سیستم، سیستم تهویه است که از طریق گره های تهویه، هوا را به اتاق ها و فضاهای مختلف ساختمان توزیع میکند. در این مرحله، هوا میتواند خنک شده یا گرم شده باشد، بسته به نیاز و تنظیمات مشخص شده توسط کنترل های مربوطه. سیستم های تهویه مطبوع ساختمانی میتوانند از چندین روش مختلف برای خنک کردن و گرم کردن هوا استفاده کنند. یکی از روش های معمول استفاده شده، استفاده از سیستم های تهویه مبتنی بر هوای خارجی میباشد که هوای خارجی را خنک میکند و سپس به داخل ساختمان منتقل میکند. روش دیگر استفاده از سیستم های گرمایش مبتنی بر حرارت داخلی است که از منابع حرارتی داخل ساختمان استفاده میکنند. علاوه بر این، سیستم های تهویه مطبوع میتوانند از سیستم های تهویه مکانیکی و غیر مکانیکی استفاده کنند. سیستم های تهویه مکانیکی شامل فن ها، کمپرسورها، پمپ ها و سیستم های مکانیکی دیگر میباشند. در حالی که سیستم های تهویه غیر مکانیکی، مانند باز کردن پنجره ها و استفاده از تهویه طبیعی، بر اساس اصول طبیعی تهویه مطبوع عمل میکنند. سیستم های تهویه مطبوع ساختمانی اهمیت بسیاری در افزایش راحتی و بهداشت ساکنان ساختمان دارند. آنها به طور مداوم برای حفظ کیفیت هوا و کاهش آلودگی هوای داخل ساختمان، کنترل رطوبت و دما و ایجاد محیطی سالم و مطلوب استفاده میشوند.